In 1888 viert Jef Leempoels zijn 21e verjaardag en ondanks het feit dat hij flink doorwerkt verschijnt er in kranten of tijdschriften geen enkel artikel waar zijn naam in voorkomt.
Maar Jef weet hoe je jezelf moet verkopen. Dus vindt hij het de hoogste tijd om een professionele foto te laten maken; eentje die hij kan meesturen als hij zich wil introduceren. Netjes in het pak, met een artistieke das, getrimde sik en fietsstuursnor ('handlebar & chin puff') kijkt de jonge schilder met strakke blik de toekomst tegemoet.
Zijn succes op de Salon des Beaux-Arts in 1887 blijkt in terugblik de voorbode te zijn van een hele reeks aanwezigheden op andere salons in binnen- en buitenland, ook al start het allemaal kort bij huis. In 1988 is hij te gast op de ‘Exposition triennale et jubilaire des Beaux-Arts’ in Antwerpen met een portret waarvan de titel spijtig genoeg niet vermeld wordt. Meer dan waarschijnlijk gaat het om het portret van zijn vader, dat hij maakte in 1887.
Omdat een groot deel van deze monografie bestaat uit kranten- en tijdschriftartikels die regelmatig verwijzen naar specifieke 'salons' is dit een uitgelezen moment om iets meer te lezen over die salons en hun maatschappelijke betekenis. Als je dat nog niet gedaan hebt, klik dan even op 'De Salons' hieronder (of kijk onder 'Kroniek').
Onthoud ook dat het in de betekenis van 'tentoonstelling' altijd gaat over 'de Salon'.
댓글