Regelmatig duikt er, op veilingen van oude boeken en documenten of op sites voor verzamelaars, zoals “Delcampe”, briefwisseling op van bekende personen. Dikwijls gaat het om brieven die gericht waren aan de redactie van een krant of tijdschrift.
Op bovenstaande foto staat zo’n setje dat gericht was aan de redactie van “l’Eventail”, met brieven van o.a. Alfred Bastien, Franz Courtens en Jef Leempoels.
Leempoels’ brief is gedateerd 27 mei 1934 en gericht aan de hoofdredacteur, Frédéric Rotiers, om hem attent te maken op een foutje in de krant van die dag. Leempoels wil graag de puntjes op de i zetten: zo heeft Claus geen eremedaille gekregen op de Salon van Parijs in 1900. Hij heeft er trouwens nooit een gekregen, weet Leempoels te vertellen. En verder doet hij beroep op de welwillendheid van Rotiers om een vergetelheidje te willen uitklaren: de krant vergat te vermelden dat hij (Leempoels dus) één van de drie Grand Prix kreeg op de tentoonstelling in Buenos Aires in 1910.
Bij “The Romantic Agony” in Brussel (intussen opgegaan in “Arenberg Auctions”) werden enkele jaren geleden 13 brieven van Jef Leempoels te koop aangeboden. De meeste van voor 1900 en gericht aan o.a. Octave Maus, de jurist, senator Edmond Picard, en Victor Stiénon, de inspecteur voor Schone Kunsten.
Het zijn voornamelijk persoonlijke uitnodigingen om een tentoonstelling te bezoeken of om één of meerdere werken te komen bestuderen met het oog voor acceptatie in een museum.
Behalve de 12 brieven aan Sander Pierron die te raadplegen zijn in het Rijksarchief, is er amper persoonlijke briefwisseling van Jef Leempoels openbaar beschikbaar. Wat in mondjesmaat opduikt, kan ons een mogelijkheid verschaffen om beter de mens achter de schilder beter leert kennen.
Het blijft nu - spijtig genoeg - bij quasi identieke brieven waarin een miskend genie zijn zeurderige, misantrope grieven rondbazuint: ze hebben een titel verkeerd geschreven, een grote prijs vergeten te noemen, andere kunstenaars onterecht iets toegekend, … Ook in zijn gepubliceerde artikelen is het – tussen vinnige scheldpartijen en tirades door – tevergeefs zoeken naar iets positiefs.
We weten dat Leempoels graag en regelmatig sociale events opzocht ; hij was vaste gast in De Munt, de Vaux-Hall, het Parktheater… Het is nog zoeken naar en wachten op brieven en antwoorden waaruit een warme, hartelijke, dankbare man tevoorschijn komt. Iemand die ook zijn bewondering voor de acties en verwezenlijkingen van anderen uitspreekt en niet driekwart van zijn brief nodig heeft om zichzelf op een piëdestal te hijsen.
Commenti